Tag: The Possession of Patience: Forbearance

உண்ணத்தக்கவற்றை உண்ணாமல் தவம் செய்பவர் பெரியர்; பிறர் தம்மை நோக்கிச் சொல்லும் கடுஞ்சொற்களைப் பொறுத்துக் கொள்பவர் அத்தவம் செய்பவரைவிடப் பெரியர்.

Though ‘great’ we deem the men that fast and suffer pain,
Who others’ bitter words endure, the foremost place obtain.

Those who endure abstinence from food are great, next to those who endure the uncourteous speech
of others.

தீயவர்கள் சொல்லும் வெறுக்கத்தக்க சொற்களைப் பொறுத்துக் கொண்டிருப்பவர், துறவிகளைவிடத் தூய்மையுடையவராவர்.

They who transgressors’ evil words endure
With patience, are as stern ascetics pure.

Those who bear with the uncourteous speech of the insolent are as pure as the ascetics.

மனச் செருக்கினாலே தீமை செய்தவரை, தாம் தம்முடைய பொறுமையினாலே வென்றுவிடுதல் வேண்டும்.

With overweening pride when men with injuries assail,
By thine own righteous dealing shalt thou mightily prevail.

Let a man by patience overcome those who through pride commit excesses.

தனக்குப் பிறர் தீய செயல்களைச் செய்தாலும், அவற்றுக்கு வருந்தி அறமற்ற செயல்களைச் செய்யாமல் இருத்தல் நல்லது.

Though others work thee ill, thus shalt thou blessing reap;
Grieve for their sin, thyself from vicious action keep!

Though others inflict injuries on you, yet compassionating the evil (that will come upon them) it will be well not to do them anything contrary to virtue.

தீமை செய்தவரைத் தண்டித்தவருக்கு உண்டாவது ஒரு நாளைய இன்பமேயாகும். அதனைப் பொறுத்துக் கொண்டவர்க்கு உலகம் அழியும் வரையில் புகழ் உண்டு.

Who wreak their wrath have pleasure for a day;
Who bear have praise till earth shall pass away.

The pleasure of the resentful continues for a day. The praise of the patient will continue until (the final destruction of) the world.

பிறர் தீமை செய்த போது அதைப் பொறுத்துக் கொள்ளாமல் அவரைத் தண்டித்தவரை அறிவுடையோர் மதியார்; அதனைப் பொறுத்துக் கொண்டவரைப் பொன் போன்று உயர்வாக மதிப்பர்.

Who wreak their wrath as worthless are despised;
Who patiently forbear as gold are prized.

(The wise) will not at all esteem the resentful. They will esteem the patient just as the gold which they lay up with care.

ஒருவன் நற்குணங்கள் தன்னை விட்டு நீங்காமல் இருக்க வேண்டும் என விரும்பினால் பொறுமையைப் பாதுகாத்து நடக்க வேண்டும்.

Seek’st thou honour never tarnished to retain;
So must thou patience, guarding evermore, maintain.

If you desire that greatness should never leave, you preserve in your conduct the exercise of patience.

வறுமைகளில் மிக்க வறுமை விருந்தினரை வரவேற்காது விடுதல்; வலிமைகளுள் சிறந்த வலிமை அறிவின்மையால் தீமை செய்பவரைப் பொறுத்துக் கொள்ளுதல்.

The sorest poverty is bidding guest unfed depart;
The mightiest might to bear with men of foolish heart.

To neglect hospitality is poverty of poverty. To bear with the ignorant is might of might.

பிறர் செய்யும் அளவற்ற தீமையை எப்பொழுதும் பொறுத்துக் கொள்ளுதல் வேண்டும்; அதனை உடனே மறந்துவிடுதல் அப்பொறுமையை விட நல்லது.

Forgiving trespasses is good always;
Forgetting them hath even higher praise;

Bear with reproach even when you can retaliate; but to forget it will be still better than that.

தன் மேல் நின்று தன்னைத் தோண்டுகின்றவரையும் தாங்கும் நிலம் போலத் தம்மை இகழ்வாரையும் பொறுத்துக் கொள்ளுதல் சிறந்த அறமாகும்.

As earth bears up the men who delve into her breast,
To bear with scornful men of virtues is the best.

To bear with those who revile us, just as the earth bears up those who dig it, is the first of virtues.