Tag: The Excellence of Rain

எவ்வகையால் உயர்ந்தவரும் நீர் இல்லாமல் இவ்வுலகில் வாழ முடியாது. அதுபோலத் தண்ணீரின் இடையறாத ஓட்டமும் மழை பெய்யவில்லையென்றால் இல்லையாகும்.

When water fails, functions of nature cease, you say;
Thus when rain fails, no men can walk in ‘duty’s ordered way’.

If it be said that the duties of life cannot be discharged by any person without water, so without rain there cannot be the flowing of water.

மழை பெய்யவில்லை என்றால், இப்பெரிய உலகத்திலே தானமும் தவமும் ஆகிய இரண்டும் நடைபெறா.

If heaven its watery treasures ceases to dispense,
Through the wide world cease gifts, and deeds of ‘penitence’.

If rain fall not, penance and alms-deeds will not dwell within this spacious world.

மழை தவறாது பெய்யவில்லையென்றால், தேவர்களுக்கு இவ்வுலகத்தில் செய்யப்படும் விழாவும் பூசைகளும் நடைபெறா.

If heaven grow dry, with feast and offering never more,
Will men on earth the heavenly ones adore.

If the heaven dry up, neither yearly festivals, nor daily worship will be offered in this world, to the celestials.

மேகம் கடலில் நீரை முகந்து கொண்டு, மீண்டும் அந்நீரையே மழையாகப் பெய்யவில்லையென்றால், கடலிடத்துள்ள செல்வங்களும் குறையும்.

If clouds restrain their gifts and grant no rain,
The treasures fail in ocean’s wide domain.

Even the wealth of the wide sea will be diminished, if the cloud that has drawn (its waters) up gives them not back again (in rain).

மேகத்திலிருந்து மழைத்துளி விழுந்தாலல்லாமல், பசுமையான புல்லின் தலையையும் காண முடியாது.

If from the clouds no drops of rain are shed.
‘Tis rare to see green herb lift up its head.

If no drop falls from the clouds, not even the green blade of grass will be seen.

பெய்யாமல் மக்களைக் கெடுக்க வல்லதும் மழை; அவ்வாறு கெட்டவர்குத் துணையாக அமைந்து அவர்களை வாழ வைக்க வல்லதும் மழையே.

‘Tis rain works all: it ruin spreads, then timely aid supplies;
As, in the happy days before, it bids the ruined rise.

Rain by its absence ruins men; and by its existence restores them to fortune.

மழை என்னும் செல்வத்தின் வளம் குறையுமானால், உழவர்கள் கலப்பை கொண்டு உழமாட்டார்கள்.

If clouds their wealth of waters fail on earth to pour,
The ploughers plough with oxen’s sturdy team no more.

If the abundance of wealth imparting rain diminish, the labour of the plough must cease.

மழை பெய்ய வேண்டிய காலத்தில் பெய்யாமல் பொய்த்து விடுமானால், கடல் சூழ்ந்த பரந்த இவ்வுலகத்தில் பசி தோன்றி உயிர்களையெல்லாம் வருத்தும்.

If clouds, that promised rain, deceive, and in the sky remain,
Famine, sore torment, stalks o’er earth’s vast ocean-girdled plain.

If the cloud, withholding rain, deceive (our hopes) hunger will long distress the sea-girt spacious world.

உண்பவர்க்கு நல்ல உணவுகளை உண்டாக்கி, அவற்றை உண்ணுகின்றவர்க்குத் தானும் உணவாக அமைவது மழை.

The rain makes pleasant food for eaters rise;
As food itself, thirst-quenching draught supplies.

Rain produces good food, and is itself food.

மழை தவறாது பெய்தலால் இந்த உலகம் (உயிர்கள்) வாழ்ந்து வருகின்றது. ஆகையால், அந்த மழை உயிர்களுக்குச் சாவா மருந்து (அமிர்தம்) என்று சொல்லத் தக்கது.

The world its course maintains through life that rain unfailing gives;
Thus rain is known the true ambrosial food of all that lives.

By the continuance of rain the world is preserved in existence; it is therefore worthy to be called ambrosia.