Tag: Helpless in Trouble

ஒருவன், தன் முயற்சியினால் உண்டாகும் துன்பத்தை இன்பமாகக் கொள்வானானால், அவன் பகைவரும் விரும்பி மதிக்கத்தக்க சிறப்பை அடைவான்.

Who pain as pleasure takes, he shall acquire
The bliss to which his foes in vain aspire.

The elevation, which even his enemies will esteem, will be gained by him, who regards pain as pleasure.

இன்பம் வந்தபோது அவ்வின்பத்தை விரும்பாதவன், துன்பம் வந்தபோது அத்துன்பத்திற்காக வருந்தமாட்டான்.

Mid joys he yields not heart to joys’ control.
Mid sorrows, sorrow cannot touch his soul.

He does not suffer sorrow, in sorrow who does not look for pleasure in pleasure.

இன்பத்தை விரும்பாமல் துன்பம் இயற்கையானது என்ற தெளிவுடையவன் துன்பம் அடையமாட்டான்.

He seeks not joy, to sorrow man is born, he knows;
Such man will walk unharmed by touch of human woes.

That man never experiences sorrow, who does not seek for pleasure, and who considers distress to be natural (to man).

அறிவுடையோர் தமது உடம்பு, துன்பம் என்னும் வாளுக்கு இலக்கு என்று அறிந்து, தம்மீது வந்த துன்பத்தைத் துன்பமாகக் கொள்ள மாட்டார்.

‘Man’s frame is sorrow’s target’, the noble mind reflects,
Nor meets with troubled mind the sorrows it expects.

The great will not regard trouble as trouble, knowing that the body is the butt of trouble.

செல்வத்தைப் பெற்றோம் என்று மகிழ்ந்து அதனைப் பாதுகாக்காதவர், வறுமை வந்த காலத்தில் அதை இழந்து விட்டோம் என்று அல்லற்படுவரோ?

Who boasted not of wealth, nor gave it all their heart,
Will not bemoan the loss, when prosperous days depart.

Will those men ever cry out in sorrow, “we are destitute” who, (in their prosperity), give not way to (undue desire) to keep their wealth.

இடைவிடாது மேலும் மேலும் வந்தாலும் தன் முயற்சியை விடாதவனை அடைந்த துன்பம், துன்பப்படும்.

When griefs press on, but fail to crush the patient heart,
Then griefs defeated, put to grief, depart.

The troubles of that man will be troubled (and disappear) who, however thickly they may come upon him, does not abandon (his purpose).

தடை நேர்ந்த இடங்களிலெல்லாம் தளராது வண்டியை இழுக்கும் எருதுபோலத் தொழிலை மேற்கொண்டு செலுத்த வல்லவனை அடைந்த துன்பம் தானே துன்பத்தை அடையும்.

Like bullock struggle on through each obstructed way;
From such an one will troubles, troubled, roll away.

Troubles will vanish (i.e., will be troubled) before the man who (struggles against difficulties) as a buffalo (drawing a cart) through deep mire.

துன்பத்துக்கு வருந்தாதவர்கள், அத்துன்பத்துக்குத் துன்பமே செய்வார்கள்.

Who griefs confront with meek, ungrieving heart,
From them griefs, put to grief, depart.

They give sorrow to sorrow, who in sorrow do not suffer sorrow.

வெள்ளம் போன்று அளவற்ற பெருந்துன்பம் வந்தாலும், அறிவுடையோன் அதனைத் தன் உள்ளத்தில் நினைத்த அளவில் கெட்டுப் போகும்.

Though sorrow, like a flood, comes rolling on,
When wise men’s mind regards it,- it is gone.

A flood of troubles will be overcome by the (courageous) thought which the minds of the wise will entertain, even in sorrow.

துன்பம் வரும்போது அதற்காக வருந்தாமல் மனத்துக்குள் மகிழ வேண்டும்; ஏனென்றால், அத்துன்பத்தை நெருக்கி அழிப்பதற்கு அதைப் போன்றது வேறு இல்லை.

Smile, with patient, hopeful heart, in troublous hour;
Meet and so vanquish grief; nothing hath equal power.

If troubles come, laugh; there is nothing like that, to press upon and drive away sorrow.