Tag: Exploration with Oneself

ஒருவர்க்குத் தம்முடைய மனம் தம்மோடு இணங்காத போது, அயலவர் உறவினரல்லராதல் எளிதே.

A trifle is unfriendliness by aliens shown,
When our own heart itself is not our own!

It is hardly possible for strangers to behave like relations, when one’s own soul acts like a stranger.

ஒருவர்க்குத் துன்பம் வந்தபோது, அதை நீக்குதற்குத் தமது மனம் துணையாகாதபோது, வேறு துணையாவார் யார்?

And who will aid me in my hour of grief,
If my own heart comes not to my relief?

Who would help me out of one’s distress, when one’s own soul refuses help to one?

உயிர்மேல் ஆசையுடைய என்மனம், காதலரை இழந்தால் தாழ்வு உண்டாகும் என்று கருதி, அவரது நல்ல திறங்களையே நினைக்கும்.

If I contemn him, then disgrace awaits me evermore;
My soul that seeks to live his virtues numbers o’er.

My soul which clings to life thinks only of his (own) gain in the belief that it would be disgraceful for it to despise him.

காதலரை மறக்கமுடியாத எனது இழிந்த அறிவில்லாத மனத்தோடு கூடி நாணத்தையும் மறந்துவிட்டேன்.

Fall’n ‘neath the sway of this ignoble foolish heart,
Which will not him forget, I have forgotten shame.

I have even forgotten my modesty, having been caught in my foolish mind which is not dignified enough to forget him.

காதலரைப் பிரிந்து அவரது கொடுமைகளை நினைத்தபோது என்னைத் தின்பதுபோல் வருத்துவதற்கென்றே என் மனம் இருந்தது.

My heart consumes me when I ponder lone,
And all my lover’s cruelty bemoan.

My mind has been (here) in order to eat me up (as it were) whenever I think of him in my solitude.

தலைவரைக் காணாதபோது காணவில்லையே என்று எனது மனம் அஞ்சும்; கண்டால் அவரது பிரிவை எண்ணி அஞ்சும். இவ்வாறு என் மனம் நீங்காத துன்பமுடையது.

I fear I shall not gain, I fear to lose him when I gain;
And thus my heart endures unceasing pain.

My soul fears when it is without him; it also fears when it is with him; it is subject to incessant sorrow.

மனமே! காதலரோடு முதலில் ஊடி, பின் இன்பம் அனுபவிக்கக் கருதாய்; இனி அத்தகைய செயல் பற்றி உன்னோடு கலந்து ஆராய்பவர் யார்?

‘See, thou first show offended pride, and then submit,’ I bade;
Henceforth such council who will share with thee my heart?

O my soul! you would not first seem sulky and then enjoy (him); who then would in future consult you about such things?

மனமே! நீ விரும்பியபடி அவரிடம் செல்லுதல், உலகத்தில் கெட்டார்க்கு நண்பர் இல்லை என்ற நினைவினாலோ?

‘The ruined have no friends, ‘they say; and so, my heart,
To follow him, at thy desire, from me thou dost depart.

O my soul! do you follow him at pleasure under the belief that the ruined have no friends?

மனமே! நம்மிடத்தில் அன்பில்லாதவரின் குணத்தை நன்றாக அறிந்த பின்னரும், யான் சென்றால் சினம் கொள்ள மாட்டார் என்று நினைத்து நீ அவரிடம் செல்கின்றாய்.

‘Tis plain, my heart, that he ‘s estranged from thee;
Why go to him as though he were not enemy?

O my soul! although you have known him who does not love me, still do you go to him, saying “he will not be displeased.”

மனமே! அவருடைய மனம் நம்மை நினையாதிருப்பதை அறிந்தும், நீ எமக்காக நில்லாமல் அவரையே நினைத்ததற்குக் காரணம் என்ன?

You see his heart is his alone
O heart, why not be all my own?

O my soul! although you have seen how his soul stands by him, how is it you do not stand by me?